کد مطلب:1118
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:16
چرا در جامعه انساني، انسانها - برخلاف حيوانات كه براساس قانون تنازع بقا زندگي مي كنند - حق ندارند انسان ضعيف تر از خود را از ميان ببرند و بايد از قانون تعاون بقا پيروي كنند؟
نخست بايد به اين نكته توجّه داشت كه در بسياري از حيوانات نيز زندگي اجتماعي و اصل تعاون بقا وجود دارد. اساساً زندگي به صورت گروهي نمي تواند جز براساس اصل تعاون صورت پذيرد. ولي در حيوانات اين امر به واسطه نيروهاي غريزي است و در انسانها به واسطه قوانين موضوعه. كامل ترين و انساني ترين شكل تعاون بقاء در جامعه اي صورت مي پذيرد كه براساس وحي و قوانين الهي اداره مي شود.
بنابراين، انسان موجودي اجتماعي است. حكمت اجتماعي بودن انسان در اين است كه نيازهاي گوناگون و گسترده او جز در اجتماع و با اجتماع تامين نمي شود و از آن جا كه انسان موجودي اجتماعي است، بايد زندگي اجتماعي اش براساس تعاون و همكاري - نه تنازع و درگيري - باشد.
(بخش پاسخ به سؤالات )
ـ5ـ
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.